ေဖေဖေဖ်ာ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီကို
ေမေမ၀ယ္ထားတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးနဲ႕ေသာက္ရင္း
ေျမသင္းနံ႕ေတြတေ၀ေ၀နဲ႕
ငါ့ရဲ႕နံနက္ခင္းေတြ
တစ္ခါကလွခဲ့ဖူးတယ္ ...။
လူစံုေအာင္ေစာင့္တတ္တဲ့
မိသားစုထမင္း၀ုိင္းေတြ
ဘယ္ေလာက္ ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္ေနမလဲေနာ္
ျပန္လာခ်င္ေပမယ့္ ...
ဘယ္အရာက ငါ့ကိုျပန္ေခၚႏုိင္မွာလဲ ...။
မေပ်ာ္ဘူးခ်စ္သူ ...
ငါ့ေန႕ရက္ေတြ မလွပခဲ့တာၾကာေပါ့
တိုးတက္ေခတ္မီတဲ့ ပထမႏုိင္ငံတစ္ခု
ငါ့စိတ္ဒဏ္ရာေတြကို
ဘယ္လုိမွမကုႏုိင္ပါဘူး ...။
မိုးထိျမင့္တုိက္ခန္းေတြထဲက
လူေနမႈအဆင့္အတန္းေတြ
ဘယ္ေလာက္အထိျမင့္ေနမွာလဲ
မ်က္၀န္းျဖဴျဖဴေတြထဲက
အ႐ိုးသားဆံုးကြက္လပ္ေတြနဲ႕
ငါ ဘယ္လိုမွ လဲလွယ္မေက်နပ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။
အဆင္ေျပျခင္းေတြက
ႏွလံုးသားရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာ
အဂၤါမစံုစြာနဲ႕ လွလို႕ ပလို႕ ...
ခ်စ္သူေရ ...
ငါ့ကိုေျပာပါ ငါ့ကိုေျပာပါ
တစ္ျခမ္းပဲ့ေနတဲ့ ဘ၀အဓိပၸါယ္ေတြ
ငါတို႕ဘယ္လိုျပန္ဆက္ယူႏိုင္မလဲဆုိတာေလ ...။ ။
ေစာဘဦးၾကီး၏မူ(၄)ရပ္
For us surrender is out of question.
(လက္နက္ခ်အညံ့ခံျခင္း အလွ်င္းမေျပာရ)
We shall retain our arm.
(ကရင့္လက္နက္ ကရင္ေတြကိုင္ထားရမယ္)
The recognition of Karen State must be complete)
(ကရင္ျပည္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းနွင့္ ျပီးျပည့္စံုရမည္)
We shall decide our own political destiny.
(ကရင့္က်မၼာ ကရင္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ရွိရမည္)။
(လက္နက္ခ်အညံ့ခံျခင္း အလွ်င္းမေျပာရ)
We shall retain our arm.
(ကရင့္လက္နက္ ကရင္ေတြကိုင္ထားရမယ္)
The recognition of Karen State must be complete)
(ကရင္ျပည္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းနွင့္ ျပီးျပည့္စံုရမည္)
We shall decide our own political destiny.
(ကရင့္က်မၼာ ကရင္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ရွိရမည္)။
အဂၤ ါမစံုတဲ႔ေကာင္းကင္
Saturday, November 22, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment