မန္း၀င္းေမာင္ အတၳဳပၸတၱိ အပိုင္း ၁၅

မိုးမခ
(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

မွတ္စုမွတ္တမ္း

ဧျပီ ၃၀၊ ၂၀၀၉

၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္က ျမန္မာျပည္သုိ႔ အလည္အပတ္ေရာက္ခ့ဲေသာ ထုိင္းဘုရင္၊ မိဖုရား တုိ႔ႏွင့္ အတူေတြ႔ရသည့္ သမၼတ မန္းဝင္းေမာင္

ဝန္ႀကီးႏွင့္ သမၼတ
ပါပါရန္ကုန္သုိ႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေသာအခ်ိန္မွာ ဘႀကီးထြန္းရွိန္ႏွင့္ မုိမိုတုိ႕ရန္ကုန္၊ အလုံဌာနလမ္း အမွတ္ (၈၁) မွာ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ၿပီး ဆယ္ရက္ခန္႕အၾကာမွာ မန္းေပါေအးၿငိမ္းႏွင့္ ေတြ႕ရန္ ပါပါ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာင္းေတာကေလးရြာသုိ႕ လုိက္သြား ပါတယ္။ မန္းေပါေအးၿငိမ္းကုိ ေတြ႕ေသာအခါ ေနထုိင္မေကာင္းသည္ကုိ ေတြ႕၍ သည့္ျပင္ႏုိင္ငံေရး ဆက္လုပ္လုိေသာ စိတ္မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ ပါပါအလြန္မွ စိတ္အားငယ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ဆီမွာ ႏွစ္ရက္ေနၿပီး ပါပါရန္ကုန္ျပန္လာပါတယ္။



ရန္ကုန္မွာ ေစာထြန္းစိန္အမွဴးျပဳေသာ ဘီအုိင္ေအ ဘီဒီေအ အမွဳထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ကရင္လူငယ္မ်ားက၊ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးကုိ တည္ေထာင္ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကရင္-ဗမာ ေသြးစည္းေရးလုပ္ငန္းကုိ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႀကီးမွဴးေသာ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ လက္တြဲကာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ျပန္ဝင္လာၿပီး ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေသာ တပ္မေတာ္တြင္ ေစာထြန္းစိန္ ဝင္ေရာက္အမွဳထမ္းေဆာင္သျဖင့္ အစည္းအ႐ုံးတြင္ မန္းဘခုိင္ကုိ ဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ၿပီး ပါပါကုိ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ပါတယ္။ မန္းဘခုိင္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႕ႏွင့္ အတူက်ဆုံးေသာ ကရင္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးတြင္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေစာေက်ာ္စိန္ ျဖစ္ၿပီး တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးမွာ ေစာျမင့္သိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံး၏ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ က်ယ္ေစရန္ ေၾကြးေၾကာ္သံအျဖစ္ စာေစာင္ထုတ္ေဝရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း၊ အမွဳေဆာင္မ်ားက ယူဆပါသျဖင့္ 'တုိင္းရင္းသား' အမည္ျဖင့္ စာေစာင္ထုတ္ေဝၿပီး ပါပါကုိ အယ္ဒီတာအျဖစ္ 'ေဆာင္ရြက္ရန္ တာဝန္ေပးဆုံးျဖတ္ၾကပါတယ္။' တုိင္းရင္းသားဂ်ာနယ္ကုိ ပထမတြင္ တစ္လ တစ္ႀကိမ္ ထုတ္ေဝၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ဆယ့္ငါးရက္ တစ္ႀကိမ္မွ တစ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ ထုတ္ေဝသြားရန္ ျဖစ္ပါတယ္။

တုိင္းရင္းသားဂ်ာနယ္၊ တစ္လတစ္ႀကိမ္မွန္မွန္ ထြက္ႏုိင္ရန္ ပါပါပဲတာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပါတီပုိင္ ျပည္သူ႕အာထာ စာပုံႏွိပ္တုိက္မွာ ပုံႏွိပ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ပုံႏွိပ္ဖုိးေပးရန္ ေငြမရွိသျဖင့္ အေၾကြးျဖင့္ ႐ုိက္ရေသာအခါလဲ ရွိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားဂ်ာနယ္ ထုတ္ေဝျခင္းအားျဖင့္ စားလုံး၏ ပုံစီနည္း၊ ေဖာင္သြင္းနည္း စာလုံးအႀကီးအေသး ေဖာ္နည္း အစရွိသည္တုိ႕ကုိ နားလည္သြားပါတယ္။

၁၉၄၆ ခု၊ မတ္လတြင္ ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေတာင္သူလယ္သမား သမဂၢမွႀကီးမွဴး၍ ေျမာင္းျမခ႐ုိင္၊ အိမ္မဲၿမိဳ႕တြင္ ျပည္လုံးကၽြတ္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ညီလာခံအစည္းအေဝး ျပဳလုပ္က်င္းပပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ အိမ္မဲၿမိဳ႕နယ္၌ ကရင္ဗမာအဓိက႐ုိဏ္း ျဖစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အိမ္မဲၿမိဳ႕မီးေလာင္ ျပာက်သျဖင့္ ကရင္ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရး၊ ေသြးစည္းေရးကုိ တည္ေဆာက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အိမ္မဲၿမိဳ႕တြင္ ျပည္လုံးကၽြတ္ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား အစည္းအေဝးက်င္းပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းအစည္းအေဝးသုိ႕ ဥကၠ႒ႀကီး သခင္သန္းထြန္း ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ေျမာင္းျမမွ ေစာေအာင္ဒင္ႏွင့္ တက္ေရာက္ၿပီး ပါပါစကား ေျပာပါတယ္။ အစည္းအေဝးသုိ႕ တက္ေရာက္ေသာ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားမွာ ဗမာလူမ်ဳိးႏွင့္ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး လူေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ ပါတယ္။

ညီလာခံၿပီးဆုံးေသာအခါ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕သုိ႕သြားၿပီး ေစာေအာင္ဒင္ ဦးႀကီးျဖစ္ေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးစန္းေစာဘူႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေသာ္လည္း ညီလာခံ တက္ေရာက္ေသာ အိမ္မဲႏွင့္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္မွ ကရင္ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက ၎တုိ႕ရပ္ရြာသုိ႕ သြားေရာက္ၿပီး တရားေဟာေျပာရန္ ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ေစာေအာင္ဒင္ႏွင့္အတူ ၎တုိ႕ရပ္ရြာသုိ႕ သြားေရာက္ရေသာေၾကာင့္ ဆယ္ရက္ခန္႕ၾကာၿပီးမွ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕သုိ႕ ေရာက္သြားပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးမန္းေစာဘူ ေနထုိင္ရာ ေျမာင္းျမအနီးတုံးလဲရြာသုိ႕ ေရာက္သြားေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ၎အိမ္ဝင္းထဲမွ ေပါက္တူးျဖင့္ ျမက္ေပါက္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ ႐ုိးသားၿပီး ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ဘဲ၊ ကရင္ - ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရးကုိ တကယ္လုိလားသည့္ အေလ်ာက္ စိတ္ေရာ ကုိယ္ပါ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သျဖင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားသာမက ဗမာအမ်ဳိးသားမ်ား၏ ခ်စ္ခင္ေလးစားျခင္းကုိပါ ခံယူရရွိပါတယ္။ ရပ္ရြာကိစၥ။ လူမ်ဳိးေရးကိစၥ ေဆာင္ရြက္ရာ၌ စိတ္ေအးလက္ေအးထားၿပီး သဘက္ကုိယ့္ဘက္ၾကည့္ကာ မွ်မွ်တတ ေဆာင္ရြက္ေၾကာင္း၊ သူႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ ေပါင္းသင္းေသာအခါ သိရွိရပါတယ္။

(ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးမန္းေစာဘူသည္ ေစာဘဦးႀကီး ေခါင္းေဆာင္ေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား ၁၉၄၉ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလဆန္းတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေသာအခါ အားေပးေထာက္ခံျခင္း မျပဳဘဲ ေအးခ်မ္းသာယာေသာနည္းျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္ရရွိရန္ ေဆာင္ရြက္ေသာ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးႏွင့္ လက္တြဲလုပ္ကုိင္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း၊ ဗုိက္နာေသာေရာဂါ ေဝဒနာျဖင့္ ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးမွာ ၁၉၅၄ ခု၊ စက္တင္ဘာလတြင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားပါတယ္။ ဦးမန္းေစာဘူ၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကုိ သေဘၤာျဖင့္ ပါပါေျမာင္းျမသုိ႕ လုိက္ပုိ႕ပါတယ္။ ၎၏သခ်ၤဳိင္းဂူသည္ ေျမာင္းျမေရတြင္း ေရကန္ရပ္ကြက္မွာ ရွိပါတယ္။)

၁၉၄၆ ခု၊ ဇြန္လမွာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းမ်ားဖြင့္ေသာအခ်ိန္တြင္ ဘီအယ္(လ္)ေခၚ ဥပေဒသင္တန္းသုိ႕ ပါပါတက္ေရာက္သင္ၾကားပါတယ္။ သင္တန္းကုိ ဘီအုိစီေကာလိပ္ အေဆာက္အအုံမွာ ဖြင့္ထားၿပီး ေက်ာင္းဆရာမ်ားမွာ ဦးျမင့္(ကြယ္လြန္) ႏွင့္ ဦးခ်န္ထြန္းေအာင္ (တရားလႊတ္ေတာ္ တရားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း) တုိ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးျမင့္သည္ ရာဇဝတ္မွဳ ဥပေဒႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးဓေလ့ထုံးစံႏွင့္ အေမြဆက္ခံနည္း ဥပေဒကုိ သင္ၾကားပုိ႕ခ်ၿပီး ဦးခ်န္ထြန္းေအာင္မူ တရားမမွဳ ဥပေဒမ်ားကုိ သင္ၾကားပုိ႕ခ်ပါတယ္။ ဆရာႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ လူေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး စာေပပုိ႕ခ်ရာ၌ ဦးျမင့္သည္ ရယ္စရာ၊ ေမာစရာ ထည့္သြင္း ေျပာတတ္ပါတယ္။

တစ္ခါက ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး ဓေလ့ထုံးစံသင္ၾကားရာ၌ ရယ္စရာအျဖစ္ ဦးျမင့္ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသည္မွာ စာေမးပြဲတစ္ခုတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာေယာက်္ား တစ္ေယာက္က မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ယူႏုိင္ေၾကာင္း ေမးရာတြင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က၊ ေနာက္မိန္းမသည္ ပထမမိန္းမထက္ ေခ်ာေသာအခါ ယူႏုိင္ေၾကာင္း ေျဖဆုိထားခ်က္ကုိ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္ ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသားကုိ အေအာင္ေပးလုိက္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ တစ္တန္းလုံးက ရယ္ေမာၾကပါတယ္။

ဥပေဒသင္တန္းေက်ာင္းသုိ႕ ပါပါတက္ေနစဥ္အတြင္း ဗမာျပည္အေျခအေန ေလ့လာရန္ ဘိလပ္မွာ ဗမာျပည္ဆုိင္ရာ အတြင္းဝန္ ေလာ့လစ္(စ)တုိင္ ရန္ကုန္ေရာက္လာေသာအခါ တျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံသည့္ျပင္ ကရင္အမ်ဳိးသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆုံပါတယ္။ ထုိစဥ္အခါ၌ ေစာဘဦးႀကီး ေခါင္းေဆာင္ေသာ ကရင္အမ်ဳိးသား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးအျပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးပႏၵာဝသႀကီးမွဴးေသာ ဗမာျပည္လုံးဆုိင္ရာ ကရင္အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕ဟူ၍ ရွိပါတယ္။ အဖြဲ႕သုံးဖြဲ႕မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ေလာဒ္လစ္(စ)တုိပဲ က ဘုရင္ခံအိမ္ (သမၼတအိမ္) မွာ ေခၚယူေတြ႔ဆုံေသာအခါ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံး၏ ကုိယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ပါပါတက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္အေပၚ ၿဗိတိသွ်အစုိးရ၏ သေဘာထားမ်ားကုိ အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းလင္း ေျပာျပပါတယ္။

အစည္းအေဝးၿပီးေသာအခါ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘရန္႕(စ)က ပါပါကုိ ခဏေနခဲ့ရန္ ေျပာသျဖင့္ ပါပါေနခဲ့ရာ၊ ေလထီးျဖင့္ဆင္းစဥ္ ေပါင္က်ဳိးေသာ အေၾကာင္းကုိ ေမးျမန္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရန္ ေျပာသျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္သည္ကုိ ေတြ႕ရေသာအခါ ကုိယ္အဂၤါရာခုိင္ႏွဳန္း မည္မွ်ခ်ဳိ႕ယြင္းသည္ကုိ ဆရာဝန္ထံ လက္မွတ္ယူၿပီး နယ္ျခားအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ညႊန္ၾကားေရးဝန္ထံ သြားေရာက္ တင္ျပရန္ ပါပါကုိ ေျပာသည့္အတုိင္း ကြယ္လြန္သူ ေဒါက္တာ ဦးဘသန္းထံမွ လုိအပ္ေသာ လက္မွတ္ကုိ သြားယူၿပီး နယ္ျခား အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ညႊန္ၾကားေရးဝန္ထံ သြားေရာက္တင္ျပပါတယ္။ ႏွစ္ပတ္ၾကာၿပီးေနာက္ ညႊန္ၾကားဝန္က ပါပါႏွင့္ ေတြ႕လုိေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားသျဖင့္ သူ႕ဆီကုိ သြားေသာအခါ ပါပါကုိ ေလွ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ ေငြက်ပ္ႏွစ္ေထာင္ ထုတ္ေပးပါတယ္။

၁၉၄၆ ခု၊ စက္တင္ဘာလမွာ ဘုရင္ခံက သဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္မည့္ အစုိးရအဖြဲ႕တြင္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ပါဝင္ရန္ သေဘာတူလက္ခံၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ဆဖပလအတြက္ ရွိထားေသာ ဝန္ႀကီးရာထူး ေျခာက္ေနရာကုိ မည္သုိ႕ မည္ပုံခြဲေဝရန္ အမွဳေဆာင္လူႀကီးမ်ား စဥ္းစား၊ ေဆြးေႏြးေသာအခါ ကရင္ဗမာေသြးစည္းေရးကုိ ေရွ႕႐ႈၿပီး ေျခာက္ေနရာအနက္ တစ္ေနရာကုိ ကရင္အမ်ဳိးသားအား ေပးရန္ သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။ ဘုရင္ခံအေနႏွင့္ သူ႕သေဘာအတုိင္း ကရင္အမ်ဳိးသား တစ္ေယာက္ခန္႕ဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဖဆပလ က သိရွိထားေသာ္လည္း ကရင္အမ်ဳိးသား အေပၚ ထားရွိေသာ ေစတနာကုိ ျပလုိေသာ ဆႏၵျဖင့္ ရရွိထားေသာ ေျခာက္ေနရာအနက္ တစ္ေနရာကုိ ကရင္အမ်ဳိးသားအား ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေန႔ည (၉) နာရီ အခ်ိန္ခန္႕မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အတြင္းေရး အတြင္းဝန္ ဗုိလ္ထြန္းလွက ပါပါ ေနထုိင္ေသာအလုံ (၈၁)ဌာနလမ္း၊ ေနအိမ္သုိ႕ လာေရာက္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေတြ႕လုိေၾကာင္း ေျပာျပသျဖင့္ သူ႕ေနာက္လုိက္သြားရတယ္။ တာဝါလိန္းလမ္း ရွိဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ အေပၚထပ္ေလွကား ထိပ္ညာဘက္အခန္းထဲသုိ႕ လုိက္ပုိ႕ေသာအခါ ဖဆပလ အမွဳေဆာင္လူႀကီးမ်ား စည္းေဝးေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ပါပါ့ကုိ ေတြ႕ျခင္း ေတြ ဖဆပလ ရမည့္ဝန္ႀကီးရာထူး ေျခာက္ေနရာအနက္ ကရင္အမ်ဳိးသားအား တစ္ေနရာေပးရန္ ဖဆပလ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေျပာျပၿပီး 'ဤရာထူးတစ္ေနရာအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ကုိဝင္းေမာင္ကုိ အဆုိတင္ပါတယ္' လုိ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေျပာၿပီး ေသာအခါ ဒုတိယဥကၠ႒ ျဖစ္ေသာ သခင္ႏု (ဦးႏု)က 'ကၽြန္ေတာ္ ေထာက္ခံပါတယ္' ေျပာပါတယ္။ ဥကၠ႒ႏွင့္ ဒုတိယဥကၠ႒က တင္သြင္းေထာက္ခံေသာ အဆုိကုိ အမွဳေဆာင္လူႀကီးမ်ား တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူလက္ခံ ၾကပါတယ္။

ဘုရင္ခံကခန္႕မည့္ ကရင္အမ်ဳိးသားဝန္ႀကီးေနရာအတြက္ ဘုရင္ခံက၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕သုံးဖြဲ႕ကုိ ေခၚယူတုိင္ပင္ပါတယ္။ ကရင္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါပါ တက္ေရာက္ခြင့္ရသျဖင့္ ဤကိစၥကုိ ကရင္အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕မ်ား အခ်င္းခ်င္း တုိင္ပင္ညႇိႏွဳိင္းၿပီး ဘုရင္ခံထံ နာမည္တင္ သြင္းလွ်င္ ေကာင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါပါေျပာေသာအခါ၊ အျခားကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္ဖြဲ႕က လက္မခံဘဲ၊ ဘုရင္ခံသေဘာအတုိင္း ခန္႕ရန္ ေျပာၾကသျဖင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားအေရးကုိ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ လက္သုိ႕ ၀ကြက္ အပ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

လဆန္းမွာ ထြက္လာေသာ တုိင္းရင္းသား ဂ်ာနယ္မွာသတင္းေခါင္းစဥ္အျဖစ္ စကားလုံးပဲျဖင့္ 'ကရင္လူႀကီးေတြ ကရင္အေရးကုိ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံ လက္သုိ႕ ၀ကြက္အပ္လုိက္ၿပီ' ဟူ၍ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ပါပါကုိ ဝန္ႀကီးခန္႕ရန္ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ ပါပါ သခင္သန္းထြန္းဆီသုိ႕ သြားေသာအခါ သခင္သန္းထြန္းက ပါပါ့ကုိ ကြန္ျမဴနစ္ထင္သည့္အတြက္ ပါပါ့ကုိ ဝန္ႀကီးရာထူး မေပးေတာ့ဘဲ မန္းဘခုိင္ကုိ ေပးရန္ ဖဆပလ အမွဳေဆာင္က ျပန္လည္ဆုံးျဖတ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္အထင္ ခံရျခင္းသည္ ပါပါ့အတြက္ ေကာင္းဖုိ႕ျဖစ္သြားပါတယ္။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဟူ၍ ပါပါေျပာေလ့ေျပာထရွိေသာ စကားႏွင့္လဲ ကုိက္ညီပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တြင္ ပါပါသာ ဝန္ႀကီးျဖစ္လွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႕ႏွင့္အတူ ပါသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္ (ဦးဘေဆြ-ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတုိ႕ႏွင့္အတူ အခ်ဳပ္ခံရစဥ္ စကားစပ္သျဖင့္ ပါပါက သူတုိ႕ဤကိစၥေျပာျပေသာအခါ ပါပါ့ကုိ ကြန္ျမဴနစ္ထင္သည့္ အတြက္ ဝန္ႀကီးမခန္႕ရန္ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္အမ်ားဆုံး ကန္႕ကြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ သူတုိ႕အမ်ားဆုံး ကန္႕ကြက္၍သာ ပါပါ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဝန္ႀကီးမျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႕ႏွင့္ အတူ ပါမသြားေသာေၾကာင့္ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကုိ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ျပန္ေျပာပါတယ္။)

တေန႕ ပါပါ ဥပေဒသင္တန္းေက်ာင္းတက္ၿပီး အိမ္သုိ႕ ျပန္ေသာအခါ မုိမုိႏွင့္ အစ္ကုိ ဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ေသာ မအူပင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေလးအိမ္စုရြာ ေန ဦးေစာေရႊဗ်ဳိင္းႏွင့္ ေတြ႕ပါတယ္။ သူ႕ရြာမွ လူတစ္ေယာက္ ဓားျပမွဳႏွင့္ မသကၤာသျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ အဖမ္းခံရေသာေၾကာင့္ လာေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ မုိမုိႏွင့္အမ်ဳိး ေတာ္စပ္သျဖင့္ လာေရာက္လည္ပတ္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး ပါပါ့ဆီအကူအညီ ေတာင္းရန္လာျခင္း မဟုတ္ပါ။ သုိ႕ေသာ္ ရန္ကုန္သုိ႕ လာေရာက္ေသာကိစၥကုိ သိရသျဖင့္ ပါပါႏွင့္ ကာလကတၲားၿမိဳ႕မွာ သိခဲ့ေသာ ပုသိမ္မင္းႀကီး မစၥတာဝင္း(မ)(စ) အား သြားေရာက္ေျပာေပးရာ အဖမ္းခံရေသာလူငယ္ လြတ္လာပါတယ္။

ဤေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ဦးေစာေရႊဗ်ဳိင္းႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားၿပီး၊ သူမွတဆင့္ မအူပင္ၿမိဳ႕နယ္ ကာတေပါရြာေန ဘုရားဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမ ဦးဘုိးေထ ေဒၚမယ္ရင္တုိ႕ႏွင့္ သိရွိၿပီး မိဘသဘြယ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားပါတယ္။ ၁၉၅၂ - ခု ဇြန္လတြင္ တာတေပါရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ပါပါဒုလႅဘရဟန္း ခံေသာအခါ အဘုိးဦးဘုိးေထႏွင့္ အဘြားေဒးမယ္ရင္သည္ ပါပါရဲ႕ ဒါယကာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပါပါဝန္ႀကီးဘဝႏွင့္ သမၼတဘဝမွာ အားလပ္ေသာအခါမ်ား ၌ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားအျပင္ အေပါင္းအသင္းမ်ားပါေခၚၿပီး ကာတေပါရြာသို႕ အလည္သြားေသာအခါ အဘုိးဦးဘုိး ေထတုိ႕မိသားစုသည္ ပါပါတုိ႕ကုိ လုိေလေသးမရွိ ဧည့္ခံျပဳစု ေကၽြးေမြးၾကပါတယ္။



(ျပီးပါျပီ)